Als gevolg van een reeks berichten in de media, krijgen veel Britse dierenartspraktijken vragen van bezorgde klanten over 'Alabama Rot'. David Walker van Anderson Moores Veterinary Specialists, die de oorspronkelijke gevallen onderzocht, benadrukt dat deze aandoening altijd beperkt bleef tot een beperkt aantal dieren en dat een afdoende diagnose alleen kan gesteld worden na verder onderzoek.

De belangstelling van de media werd gegenereerd na twee gevallen van honden met acute nierschade en huidletsels in New Forest eind 2013. De meerderheid van de gemelde gevallen werden gedocumenteerd tussen december 2012 en maart 2013 in New Forest, maar er werden ook gevallen gemeld in Cornwall, Dorset, Surrey, Worcestershire en County Durham. David Walker maak de volgende opmerking:  "De belangrijkste boodschappen zijn dat dit probleem een zeer klein aantal honden treft en dat de meeste huidletsels die u ziet in de praktijk niet moet gerelateerd worden aan deze ziekte, samen met het feit dat de meeste gevallen van nierschade bij honden ook niet worden veroorzaakt door deze aandoening.”

De huidafwijkingen beginnen vaak met focale zwelling en worden doorgaans 1 tot 4 centimeter lang. Over het algemeen, maar niet uitsluitend, worden ze aangetroffen onder de knie of de elleboog en hebben meestal erosief of ulceratief uiterlijk. Acute nierinsufficiëntie treedt op na 2 tot 7 dagen. Histopathologie van de nieren, toont letsels vrijwel identiek met die gerapporteerd in idiopathische cutane en renale glomerulaire vasculopathie. Deze ziekte, gekend als 'Alabama Rot ', is voornamelijk gemeld bij greyhounds. Etiologie is onbekend. In tegenstelling tot de gevallen in het Verenigd Koninkrijk gevallen, ontwikkelt slechts een kwart van de eerder gemelde honden nierschade.

Een wetenschappelijke paper met inbegrip van alle informatie, klinische bevindingen pathologie, licht- en elektronenmicroscopische bevindingen en de resultaten van verdere onderzoeken, met inbegrip van een epidemiologische studie van de Britse honden wordt binnenkort ingediend voor publicatie. Dit zal een vergelijking met idiopathische cutane en renale glomerulaire vasculopathie toelaten.

Dierenartsen zullen ongetwijfeld geconfronteerd worden met klanten die bezorgd zijn dat hun hond deze aandoening zou kunnen hebben. Sommige dierenartsenpraktijken in New Forest bieden hun klanten aan om ureum- en creatinineconcentratie te bepalen bij de eerste presentatie van een hond met een huidafwijking met onbekende oorzaak. "Dit kan binnen de referentiewaarden vallen, maar het zorgt ook voor een baseline en kan worden opgevolgd door periodiek testen in de komende twee tot vier dagen,” zegt David. “Of je dit doet of niet, is een eigen keuze, maar het is zeker iets dat met de betrokken cliënt kan worden besproken. De letsels worden best behandeld met een geschikt antibioticum en eventueel  analgesie als dat nodig is. Nsaid bij patiënten met een huidlaesie van onbekende oorsprong is best te vermijden."

Dierenartsen die graag advies willen indien een hond aangeboden wordt met een huidlaesie van onbekende oorzaak, en vervolgens azotemie ontwikkelt, zoeken best onmiddellijk gespecialiseerde zorg. Slechts een vijfde van de Britse gevallen hebben het overleefd ondanks erg intensieve verzorging. Verdachte gevallen moeten worden gemeld aan David Walker bij Anderson Moores Veterinary Specialists (medicine@andersonmoores.com).

Een pdf met meer info vind je hier.